Historia Szkoły

Historia szkoły w Rogowie

Historia szkoły w Rogowie sięga zapewne czasów, kiedy Górny Śląsk nie należał jeszcze do państwa pruskiego. Pierwszy budynek był prawdopodobnie drewniany i służył także jako mieszkanie dla nauczyciela. W programie nauczania oprócz podstaw pisania, czytania i rachunków miejsce miały również lekcje religii. Kronika parafialna informuje, że już w 1827 r. w centrum wioski wzniesiono parterowy budynek z jedną salą lekcyjną, zwaną organistówką. W późniejszych latach szkoła została rozbudowana o jedną kondygnację, co pozwoliło zmieścić dodatkowe dwie sale. Szkoła ta znajdowała się przy obecnej ulicy Raciborskiej. Oprócz tego budynku na Rogowcu funkcjonował drugi budynek szkolny, który mieścił jedną salę. Niestety budynki te w czasie drugiej wojny światowej zostały w 90 % zniszczone. W czasie odbudowy wioski zdecydowano, że budynek na Rogowcu zostanie rozebrany zaś budynek przy ulicy Raciborskiej będzie odbudowany.

Po przeprowadzonym remoncie oddano do użytku cztery sale lekcyjne. Dodatkowo uzyskano jedną salę lekcyjną, która mieściła się w suterenach Domu Związkowego. W czasie remontu młodzież z Rogowa uczęszczała na zajęcia do Bluszczowa i Bełsznicy. 13 kwietnia 1947r. odbyło się uroczyste poświęcenie odrestaurowanej szkoły. Placówkę poświęcił ówczesny proboszcz parafii, ks. Alojzy Latusek. Obowiązki kierownika szkoły objął Konrad Poppe.Od roku szkolnego 1947/48 do szkoły uczęszczały dzieci z Rogowa, Bluszczowa (klasy V-VIII) i Bełsznicy.

1953 r. to początek budowy nowej szkoły w Rogowie. Kierownikiem szkoły miał zostać pan Bolesław Monowicz, który był głównym organizatorem i koordynatorem wszelkich działań inwestycyjnych. Budynek szkoły został oddany do użytku 28 sierpnia 1955r. Uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego nastąpiło 1 września 1955/56. Obiekt szkolny posiadał siedem sal lekcyjnych, pracownię fizyko-chemiczną, pracownię do zajęć praktyczno - technicznych oraz salę gimnastyczną. W budynku znajdował się także pokój nauczycielski, świetlica oraz zaplecze kuchenne. Na parterze budynku znajdowało się pomieszczenie pełniące funkcję mieszkania dla kierownika szkoły. Budynek był bardzo nowoczesny, posiadał centralne ogrzewanie zaś jego pomieszczenia wyłożone były parkietem. Wokół szkoły trwały prace budowlane, w 1957r. postawiono ogrodzenie szkolne, w 1959r. przygotowano teren pod boisko. Rok 1960 oznaczał rozłączenie dzieci z rejonu Bluszczowa, uczniowie ci uczęszczali do szkoły w swojej miejscowości.

W 1979r. z inicjatywy ówczesnego dyrektora szkoły, pana Jana Widenki, ukończono modernizację boiska szkolnego, a następnie przystąpiono do dalszych prac remontowych. Utworzono dodatkową salę lekcyjną oraz szatnię, budynek pokryto nowym dachem. Przeprowadzono również remont sal lekcyjnych, wymieniono okna. Zaczęły powstawać nowe klasopracownie. W 1991r. jako jedna z pierwszych szkół w gminie placówka uruchomiła pracownię komputerową. We wrześniu 1999r. w obliczu reformy oddano do użytku nowy budynek, w którym mieści się gimnazjum.

Kierownicy / dyrektorzy szkół

• Konrad Poppe (1947-1948)
• Adam Kwiatek (1948-1950)
• Bolesław Mocz (Monowicz) (1950-1975)
• Bogusław Szczepańczyk (1975-1979)
• Jan Widenka (1979-1999)
• Felicja Kamczyk (1999-2008)
• Ilona Kisiel (2008-do dziś)

Rogów

Jakie jest pochodzenie nazwy naszej miejscowości? Jest ono niejasne i może pochodzić z kilku języków, istnieją zatem różne wersje pochodzenia nazwy "Rogów". Zarówno wersja starosłowiańska "rog", jak i ruska "roh" oznaczają las, natomiast łacińskie „rogus” czyli stos drewna jest równie prawdopodobne. W najdawniejszych dokumentach zapisywano tę nazwę w postaci "Rogów", ale czterokrotnie w XV wieku użyto w dokumentach pisanych w języku czeskim nazwę w dopełniaczu "z Rohow".

Rys historyczny naszej miejscowości

Rogów istniał najprawdopodobniej już w XIII, tak jak większość miejscowości powiatu wodzisławskiego, nie istnieja jednak żadne udokumentowane wzmianki na ten temat. Pierwszy raz informacja o tej miejscowości pojawila się w 1351 roku, gdzie w dokumencie zatwierdzonym przez księcia raciborskiego Mikołaja, rycerz Wernko z Rogowa figuruje jako świadek przy sprzedaży wsi Bieńkowice. Od 1730 do 1929 ziemie te należały do rodziny Larischów, a następnie zostały zakupione przez Spółkę Osadniczą "Śląza", która przystąpiła do parcelacji dworów Rogów i Rogowiec. Po II wojnie światowej ziemie zostały upaństwowione.

Krzyże pokutne w Rogowie

W naszej miejscowości znajdują się dwa kamienne krzyże pokutne. "Maltański" w pobliżu kościoła, na zewnątrz jego muru oraz "łaciński", pozbawiony prawego ramienia, przed wejściem na cmentarz. Oba krzyże zostały wykute w średniowieczu, przyczyna ich powstania natomiast nie jest do końca ustalona. Z tradycji wynika, że w miejscowościach dotkniętych zarazą stawiano tego typu krzyże, aby upamiętnić ofiary. Istnieje też możliwość, że krzyże pokutne stawiane były przez morderców w miejscu popełnienia zbrodni, aby uniknąć kary śmierci.